Portale randkowe cieszą się coraz większa popularnością – pozwalają w wygodny i bezstresowy sposób odnaleźć potencjalnego partnera. Zapoznaj się z listą zalet internetowego randkowania.
Nie jest łatwo być w Polsce homoseksualistą – może to potwierdzić każdy, kto interesuje się osobami tej samej płci. Można jednak zauważyć, że mimo, iż ciągle większość polskiego społeczeństwa jest negatywnie nastawiona do gejów i lesbijek, powoli, ale systematycznie rośnie również grupa osób albo obojętnych wobec ludzi o odmiennej orientacji seksualnej, albo wręcz przyjaźnie wobec nich nastawionych. Jak to jest „kochać inaczej” w Polsce?
Już nastolatkowie zaczynają wysuwać pierwsze „podejrzenia” co do tego, jakiej faktycznie są orientacji. Na tego typu podejrzenia należy jednak wziąć poprawkę. Czas dorastania to moment, kiedy „szaleją hormony”. Fakt, że przez jakiś czas młodemu człowiekowi mogą podobać się osoby tej samej płci, nie musi od razu oznaczać, że jest gejem lub lesbijką. To samo tyczy się przypadków z drugiej strony – to, że nastolatek interesuje się osobami płci przeciwnej, nie jest dowodem na heteroseksualizm danej osoby.
Na tym etapie orientacja seksualna jest płynna. Doświadczenia homoseksualne mogą mieć miejsce u osób, które okażą się heteroseksualne. Ale też odwrotnie – homoseksualne osoby mogą mieć kontakty hetero. Przecież geje nie brzydzą się kobiet, po prostu skala przyjemności z mężczyzną jest dla nich zupełnie inna. A ponieważ jest to orientacja psycho-seksualna, osoba homoseksualna nie tylko podnieca się osobnikami tej samej płci, ale też się w nich zakochuje. Tego się nie wybiera.
Dopiero po okresie dojrzewania można tak naprawdę stwierdzić, jakiej jest się orientacji. W przypadku osób heteroseksualnych, problemów nie ma.
Związki heteroseksualne mają schematy działania podane na tacy – poznajemy się, rozpoczynamy życie intymne, wchodzimy w okres narzeczeństwa, bierzemy ślub, pojawiają się dzieci…
Z kolei osoby o homoseksualnej orientacji mogą się wydawać nieco zagubione – brak im wytycznych, jak prowadzić swoje życie uczuciowe.
W większości państw związki osób tej samej płci ciągle są nieakceptowane, homoseksualistom pozostaje więc albo tłumienie własnych potrzeb, albo życie w ukryciu, albo tzw. coming out. Każda z tych opcji niesie za sobą szereg konsekwencji i to własnie osoba homoseksualna powinna podjąć decyzję, które rozwiązanie będzie dla niej najkorzystniejsze. W idealnym świecie każdy, niezależnie od swoich upodobań, mógłby otwarcie o nich mówić – byłby akceptowany i szanowany. Niestety, świat nie jest idealny. Na szczęście, ciągle się zmienia, coraz częściej z akceptacją spotykają się kobiety poszukujące kobiet oraz mężczyźni interesujący się innymi mężczyznami.
Czego pary heteroseksualne mogą nauczyć się od par homoseksualnych?
Jak się okazuje, są kwestie, z którymi homoseksualiści radzą sobie lepiej, niż heterycy.
W parach homoseksualnych dużo łatwiej o egalitarny podział ról – ja robię to, bo lepiej się z tym czuję, a ty to, bo przychodzi ci to łatwiej. Esther Perre autorka „Inteligencji erotycznej” na konferencji dla terapeutów w Krakowie powiedziała, że pary heteroseksualne mogą się uczyć bardzo wiele od par homoseksualnych – swobody przy podziale ról w związku, w mówieniu o swoich potrzebach seksualnych i ustalaniu norm partnerskich. Ale problem ról w parach homoseksualnych jest mniejszy też z tego powodu, że nie mają oni dzieci. Dzięki temu mają też często większe zasoby finansowe i mogą sobie pozwolić na wiele przyjemności. Mogą cieszyć się swoim życiem i żyć tak, jak chcą.
Znacznie więcej informacji na ten temat można znaleźć w październikowym numerze magazynu Sens!
Zapraszamy do lektury: http://zwierciadlo.pl/magazyn/sens
Źródła
„Rozpoznać siebie”, Magalena Rybak w rozmowie z psychoterapeutą Michałem Pozdał, listopadowy nr magazynu Sens, 2016.
Powiązane wpisy
