Portale randkowe cieszą się coraz większa popularnością – pozwalają w wygodny i bezstresowy sposób odnaleźć potencjalnego partnera. Zapoznaj się z listą zalet internetowego randkowania.
Nastolatki nie mają problemu z określeniem momentu, kiedy zaczynają tworzyć związek. Rzucają słynnym „zostaniesz moją dziewczyną?”, czy „chcesz ze mną chodzić?” i po sprawie, wszystko jest już jasne. W świecie dorosłych relacji, sprawa określenia momentu, kiedy z dwójki osób, która się spotyka, stajemy się parą, nie jest prosta. Najłatwiej byłoby po prostu zapytać, boimy się jednak zabrać głos i zastanawiamy się więc po cichu, czy jesteśmy już parą, czy ciągle „tylko się spotykamy”.
Krok w stronę związku
Dla niektórych dowodem na to, że przeszli z etapu randek do bycia w związku jest już pierwszy pocałunek, dla innych dopiero wyznanie miłości lub rzucenie otwartej deklaracji: „chcę z Tobą być”. Tyle, ile osób, tyle opinii na to, kiedy zaczyna się związek, stąd w głowach wielu zakochanych kołacze się pytanie: „czy my jesteśmy już parą?”.
Niestety, nie istnieją reguły mówiące, iż np. po piątej, udanej randce, jesteście parą. Gdyby ktoś stworzył tego typu kodeks, w którym określono by, od którego momentu zaczyna się związek, wielu zakochanych oszczędziłoby sobie głowienia się nad pytaniem: „czy jestem już jego dziewczyną/chłopakiem?”.
Na szczęście, istnieje szereg zachowań, które można określić jako typowe dla osób, które tworzą parę, mimo, iż żadne z nich nie rzuciło jeszcze deklaracji typu „jesteś moim chłopakiem/moją dziewczyną”. Specjalnie dla Was zebraliśmy je i prezentujemy poniżej. Lista zawiera te zachowania, które są typowe dla zakochanej pary. Jeśli zastanawiasz się, czy przeszliście już z etapu randek do etapu związku, zapoznaj się z poniższymi punktami. Jeśli znajdziesz na niej zachowania, jakich doświadczasz z osobą, z którą się spotykasz, znaczy to, że najpewniej przekroczyliście już granicę znajdującą się pomiędzy randkowaniem, a związkiem.
Dwoje ludzi jest w związku, gdy…
Pokazują światu, że się spotykają (czy to w Internecie, na ulicy, czy wśród przyjaciół i bliskich), bywają razem w towarzystwie. Mogą chodzić za rękę, prezentować w Internecie wpisy, z których można wyczytać, że są dla siebie kimś bliskim (niekoniecznie zmieniają status na portalach społecznościowych). Zabierają się na spotkania w charakterze osoby towarzyszącej, występują na tych spotkaniach jako para (mimo, iż być może nie padło „jesteśmy w związku”). Osoby, z którą się „tylko spotyka”, nie prezentuje się rodzinie i przyjaciołom. Osobę, z którą jest się w związku – tak.
Dbają o siebie nawzajem, okazują sobie troskę i zainteresowanie. Dzwonią/piszą z pytaniem, jak minął dzień, interesują się swoim samopoczuciem, oferują pomoc, gdy widzą, że ta druga osoba jej potrzebuje. Czują, że mogą na siebie liczyć.
Decydują się na wspólny wyjazd. Niekoniecznie długi i daleki, ale we dwoje. Taki, który wspólnie zaplanowali. Osoby, które tylko się spotykają, nie pojadą na wycieczkę tylko we dwoje.
Czują się pewnie we własnym towarzystwie, doświadczyli pierwszych nieporozumień, czy różnic zdań. Na etapie randek, osoby, które się spotykają, cały czas starają się robić jak najlepsze wrażenie. Ciągle dbają o to, aby jak najlepiej wypaść w oczach tej drugiej osoby, pilnują, aby nie powiedzieć nic, co może doprowadzić do sprzeczki i uciąć znajomość. Osoby będące w związku czują się pewniej w obecności tej drugiej osoby. Wiedzą, że nie muszą się cały czas pilnować, nie boją się też posprzeczać. To nie są już tylko spotkania dwójki zakochanych, ale związek, w którym ludzie dają sobie prawo do różnych zdań.
Tworzą własny kod/język. Każda para wypracowuje z czasem własny język, który nie jest zrozumiały dla innych. Wspólnie spędzony czas owocuje wypracowaniem własnych określeń. Jest to słodkie i typowe dla par, które w ten sposób tworzą swój własny, mały świat.
Kto pyta, nie błądzi
Związek tak naprawdę zaczyna się od gestów, nie od słów. Jeśli jednak chcesz mieć możliwość świętować w przyszłości Waszą wspólną rocznicę, zadaj tej drugiej osobie TO pytanie. Naturalnie, nie musisz pytać, jak nastolatek: „chcesz być moją dziewczyną/chłopakiem?”, czy „chcesz ze mną chodzić”. Z tego typu pytań się wyrasta, dziwnie zabrzmią w ustach dojrzałych osób.
Możesz zadać pytanie w stylu: „Jak to z nami jest?”, „Jak mam Cię przedstawić swoim znajomym?”, „Zabierasz mnie do swojej rodziny – jako kogo?” „Jak wygląda sytuacja między nami?”. Nie są to pytania zadane wprost, wymagają jednak konkretnej odpowiedzi.
Ważne jednak, aby tego typu pytanie nie padło za szybko. Musisz wyczuć odpowiedni moment, co w zasadzie nie powinno być trudne. W oczach i gestach drugiej osoby zobaczysz, czy jest gotowa je usłyszeć.
Powiązane wpisy
