Randki internetowe są dziś coraz popularniejszym sposobem poszukiwania drugiej połowy. Nawiązywanie kontaktu w wirtualnym swiecie jest doskonałą możliwością na znalezienie odpowiedniego partnera. Dlaczego zatem wciąż wzbudzają tyle emocji i wątpliwości?
Historia pokazuje, że tak, jak zmieniały się poszczególne epoki, tak zmieniał się również sposób, w jaki ludzie randkowali. To, co w chwili obecnej wydaje nam się oczywiste, kiedyś było nie do pomyślenia. W chwili obecnej mnóstwo ludzi decyduje się na randkowanie przez Internet: zakłada konta na portalach randkowych, gdzie poznaje innych samotnych, zainteresowanych randkowaniem ludzi. Jak to wyglądało w przeszłości?
Randki do 19 wieku. Nie miłość jest najważniejsza
Można powiedzieć, że randki to wynalazek 20-tego wieku. We wcześniejszych epokach przyszli małżonkowie nie mieli w zwyczaju chodzić na randki, dzięki którym mogliby lepiej się poznać i ocenić, czy jest między nimi szansa na coś więcej. Decyzje o związkach zapadały z góry, małżeństwa były kojarzone przez rodziny, które raczej nie brały pod uwagę uczuć przyszłych małżonków. To rodzice decydowali o tym, kto zostanie przyjęty do rodziny w charakterze zięcia lub synowej. Istotne przy tym było nie uczucie miłości pomiędzy przyszłymi partnerami, a interes rodzin.
Randki w 19 wieku. Konwenanse
W tym wieku rodzina również miewała decydujący głos w kwestii wyboru życiowego partnera, przede wszystkim wśród arystokracji i ludzi zamożnych. Jednak w tym czasie pojawiło się już coś na kształt randki: młodzi ludzie mieli okazję, aby się lepiej poznać, zanim zapadnie ostateczna decyzja o ożenku. 19-wieczne randki nie odbywały się jednak w przestrzeni publicznej. Młodzi ludzie spotykali się najczęściej w domu panny. Ich „randki” odbywały się pod bacznym okiem przyzwoitki, która zawsze towarzyszyła dziewczynie podczas odwiedzin kawalera. Spotkania spędzano głównie na rozmowie, grze na instrumentach, wspólnym czytaniu, czy niekiedy spacerach w pobliskim parku. Wizyty musiały być niewinne, nie mogły narazić na szwank reputacji kobiety.
Randki w latach dwudziestych i trzydziestych 20 wieku. Wolność i swoboda
Był to czas, kiedy w świecie damsko-męskich relacji zapanowała większa swoboda. Młodzi ludzie zyskali możliwość spotykania się bez obecności rodziców lub innych starszych przyzwoitek. Zaczęły powstawać kluby, w których można było nie tylko tańczyć, ale również zawierać nowe znajomości, lub pogłębiać te już nawiązane. Dostępne stały się również kina, kawiarnie, restauracje, parki rozrywki, kasyna, gdzie atmosfera była luźniejsza i sprzyjała randkowaniu.
Tym samym randki, w przeciwieństwie do spotkań, które odbywały się w 19-tym i na początku 20-tego wieku, w latach 20-tych oraz 30-tych przeniosły się na zewnątrz, trafiły do przestrzeni publicznej. Nie ograniczano ich już tylko do domu i otoczenia dziewczyny.
Pierwsze lata powojenne. Cel matrymonialny
Życie w okupowanej Polsce naturalnie nie sprzyjało chodzeniu na randki. Ludzie jednak ciągle nawiązywali znajomości, zakochiwali się w sobie i wchodzili w związki. Nie należy zapominać, że podczas wojny wiele par zostało rozdzielonych, czy to przez śmierć, czy zawieruchę wojenną. Tym samym po jej zakończeniu, pozostało wiele samotnych osób, którym ciężko było odbudowywać życie w pojedynkę, w nowej, niełatwej powojennej rzeczywistości. Naturalnym odruchem było więc szukanie kogoś do pary. W pierwszych latach po wojnie prawdziwą popularnością zaczęły się cieszyć ogłoszenia matrymonialne w prasie i biurach matrymonialnych. Co prawda pierwsze ogłoszenia w gazetach typu „pan pozna panią” czy „pani pozna pana” pojawiały się już w 19 wieku, jednak to w pierwszych latach po wojnie przypadł ich „złoty czas”.
Przeczytaj też: Pani pozna Pana
Przeczytaj też: Pan pozna Panią
Lata PRL. Chodźmy do kawiarni na wuzetkę
Czasy PRL to rozkwit randkowania. Jak grzyby po deszczu wyrastają miejsca, w których można się spotykać: kina, parki, domy kultury, świetlice, restauracje, kawiarnie. Odnośnie tych ostatnich, warte dodania jest to, że zgodnie z rozporządzeniem władzy, aż do końca lat 50-tych młodzież nie może przebywać w kawiarniach. Tym samym kawiarnia, będąca idealnym miejscem na randkę, zrobiła się dostępna dla wszystkich dopiero w latach 60-tych.
Od 1972 roku władza zaczęła powoli wprowadzać wolne soboty, w każdej kolejnej dekadzie było ich coraz więcej (pod koniec lat 80-tych prawie wszystkie soboty w miesiącu były wolne). Był to prezent dla całego społeczeństwa, w tym również dla osób samotnych, umawiających się na randki. Wreszcie można było wygospodarować trochę więcej czasu na życie osobiste.
Za PRL toczyło się ono również podczas bardzo popularnych wówczas prywatek. Można było na nich poznać innego wolnego singla lub zacieśnić relację z wcześniej poznaną osobą.
Randka współcześnie. Poznam pana/panią w Internecie
Nie da się ukryć, że w obecnym stuleciu ciągle pragniemy tego samego – miłości. Większość kobiet dalej powtarza sobie, że szuka męża, mężczyźni natomiast rozglądają się za ukochaną żoną. 21 wiek zmienił natomiast wiele w świecie randek. Przede wszystkim dał singlom Internet. Świat przyspieszył, tym samym coraz trudniej poznać jest osobę „na zewnątrz”. Ludzie pędzą, robią kariery, dokształcają się, oddają swoim pasjom. W gąszczu zajęć nie znajdują czasu i sił na nawiązywanie relacji. Szukają ich więc w Internecie, gdzie mogą spotkać innych zabieganych singli. To właśnie w sieci nawiązują znajomości i…odbywają pierwsze randki. Jeśli są udane, znajomość przenosi się do tzw. „reala”, a tam już toczy się starym, utartym rytmem.
Chcesz poznać kogoś, z kim być może zechcesz pójść na randkę? Zarejestruj się na eDarling już dziś!
Źródła
- P. Szarota, Anatomia randki, Wyd. Muza, Kraków 2010
- http://www.ifis.up.krakow.pl/studia_sociologica/images/SS_V_2/warumzer.pdf
Powiązane wpisy
