Rozdzielone połówki tęsknią za sobą i poszukują siebie, by znowu stac się jednością. Być może to właśnie stąd bierze się nasze pragnienie odszukania naszej zagubionej drugiej połówki.
Jesteś bardzo zakochana i marzysz o wspólnej z nim przyszłości, jest jednak pewien problem. Twój nowy partner ma dziecko z poprzedniego związku, które najwyraźniej cię nie akceptuje. Co robić w takiej sytuacji? Jaką postawę przyjąć? Czy przybrać wobec dziecka rolę macochy, koleżanki, cioci, czy też może utrzymać dystans i pozostać „nową partnerką taty”?
Skomplikowana układanka
Patchwork family to w dzisiejszych czasach coraz częściej spotykany model rodziny. Sytuacja, kiedy rodzice się rozwodzą i każde z nich ma nowego partnera lub zakłada nową rodzinę, nie należą już do rzadkości. To, że na początku dziecko jest zazdrosne i krytycznie nastawione do nowego partnera rodzica jest całkowicie normalne. Maluchowi trudno jest pogodzić się z tym, że jego rodzice nie są już razem, dlatego na nowe związki mamy i taty reaguje buntem. Nie odbieraj tego jednak zbyt osobiście. Niechęć córki czy syna partnera nie odnosi się tak naprawdę do Ciebie, tylko do faktu, że ktoś zajął miejsce jednego z jego rodziców. Dzieci nie lubią zmian, a nowa sytuacja wywołuje w nich poczucie zagrożenia.
Jak się zachować?
O swoich spostrzeżeniach powinnaś przede wszystkim porozmawiać z nowym partnerem. Dobrze byłoby ustalić wspólną strategię działania. Twoje „wejście” do rodziny powinno odbywać się powoli i stopniowo, by dać dziecku czas na przyzwyczajenie się do nowej sytuacji. Pierwsze spotkanie warto zorganizować na neutralnym gruncie, gdzie ani Ty, ani dziecko nie będziecie czuli się niepewnie. Nie musisz też od razu oznajmiać maluchowi, że jesteś nową partnerką jego ojca, przedstaw się lepiej jako przyjaciółka lub dobra znajoma taty.
Nawiązanie kontaktu
Na początku unikaj zbyt częstych spotkań we troje. Daj dziecku trochę czasu, by samo przekonało się, że nie jesteś dla niego zagrożeniem. Kiedy spotykacie się we troje, bądź obecna, ale się nie narzucaj. Spróbuj nie obejmować swojego nowego partnera za często. Nie próbuj też od razu przejąć roli rodzica i okazywać dziecku przesadnej czułości, lepiej okaż mu po prostu zainteresowanie. Bądź przyjacielska, otwarta i szczera. Nie wzbudzisz w dziecku sympatii, starając się przymilić za wszelką cenę. Obłudne i nieszczere wypowiedzi raczej zniechęcą je do ciebie. Daj dziecku możliwość, aby przejęło inicjatywę. Niech samo spróbuje nawiązać z Tobą kontakt. Jeśli tak się stanie, opowiedz mu coś o sobie, daj się poznać. Swojemu partnerowi pozwól na to, by spędzał ze swoim dzieckiem dużo czasu, choć może być to dla Ciebie trudne. Maluch musi czuć, że jego związek z rodzicem jest nadal silny.
Każde dziecko reaguje inaczej
Zdarza się, że dziecko szybko akceptuje nowego partnera swojego rodzica. W wielu przypadkach jest jednak inaczej. Z dzieckiem należy wtedy dużo i szczerze rozmawiać. Ojciec lub matka powinni wytłumaczyć mu, że każdy dorosły, by być w pełni szczęśliwym, potrzebuje partnera. Niestety, może się zdarzyć, że do dziecka nowego partnera nie będą docierać żadne argumenty i będzie ono robić wszystko, by uprzykrzyć Wam wspólne życie i doprowadzić do rozpadu związku. Najczęstszymi sposobami zamanifestowania przez dziecko niechęci są: zakłócanie przyjemnych chwil, przerywanie rozmowy, ignorowanie Was lub reagowanie sprzeciwem na wszelkie propozycje. Karanie dziecka za takie zachowanie przyniesie skutek odwrotny od zamierzonego: utwierdzisz malucha w jego niechęci do Ciebie. Ponieważ postawa dziecka wynika ze strachu i zazdrości, należy cierpliwie okazywać mu, że jego obawy są bezpodstawne. Należy chwalić je za pożądane zachowanie i dążyć do tego, by zrozumiało, że nie zamierzasz stanąć między nim a jego rodzicem. Czasami może minąć sporo czasu, nim dziecko Cię zaakceptuje, bądź jednak cierpliwa!
Wyjście awaryjne
Jeśli, mimo twoich starań, sytuacja między Tobą a dzieckiem nowego partnera nie polepszy się, nie wpadaj w panikę. Spróbuj otwarcie, ale bez oskarżeń powiedzieć maluchowi, co Ci się nie podoba i czyni Cię smutnym. Jeśli i to nie pomoże, warto rozważyć wizytę u psychologa rodzinnego. Jest to jeszcze jedna możliwość ułatwiająca wyjście z trudnej sytuacji. Ważne jest też, aby niezależnie od sposobu postępowania, zapewnić sobie wsparcie i współpracę rodzica dziecka. Od wyniku twoich starań zależy w dużej mierze przyszłość Waszego związku.
Powiązane wpisy
