Związek z jedynakiem. Czy to się może udać?

„Jedynacy to nieprzystosowani społecznie egoiści, dlatego nie nadają się do związków”. To jedna z wielu niepochlebnych opinii, jakie można usłyszeć na temat osób, które wychowywały się bez rodzeństwa. Najczęściej są to nieprawdziwe stereotypy, z którymi na chłodno należy się rozprawić. Te, które są nieprawdziwe, obalamy w poniższym artykule, tym samym dowodząc, że związek z jedynakiem może się udać!

Tyle ile osób, tyle istnieje opinii na temat życia jedynaków i życia z jedynakami. Jedni twierdzą, że im zazdroszczą, gdyż cała miłość rodziców skupiała się zawsze głównie na nich, nie musieli z nikim rywalizować o ich uwagę, dzięki czemu wyrośli na pewnych siebie ludzi, inni natomiast twierdzą, że bycie jedynakiem wiąże się z samotnością i egoizmem, co również przekłada się na jakość związków tworzonych w późniejszym życiu. Jak jest naprawdę?

Przeczytaj też: Jak zbudować trwały związek?

Związek z jedynakiem – obalamy stereotypy!

Jedynacy nie lubią się dzielić

Prawdą jest, że osoba, która wychowywała się bez rodzeństwa, nigdy nie musiała dzielić się z innymi tym, co ma – najczęsciej nie miała po prostu z kim. Nie została nauczona, że pewne rzeczy mogą być używane przez więcej niż jedną osobę, nie nabrała więc jako dziecko nawyku dzielenia, czy częstowania. Faktem jest, że z czasem wyrasta się z dziecięcych przyzwyczajeń, dlatego to, że ktoś wychowywał się jako jedynak, nie oznacza, że automatycznie jest egoistą, który zechce zachować wszystko dla siebie!

Jedynacy są rozpuszczeni

Jedynacy to często tzw.oczka w głowie swoich rodziców. Z tego powodu dzieci, które nie mają rodzeństwa, mogą dostawać od wychowujących ich dorosłych nie tylko więcej uwagi, ale również i rzeczy materialnych. Rodzicom ciężko jest bowiem odmówić spełnienia prośby swojego jedynaka, stąd od małego jest rozpieszczany. Oczywiście wiele zależy od postawy rodziców! Nawet jeśli jednak rozpuścili swoją pociechę, życie nauczy go tzw. pokory. Wiążąc się z jedynakiem, nie należy więc z góry zakładać, że jest rozpieszczony i „nie do życia”.

Jedynacy to „maminsynki” lub „córeczki tatusia”

Prawdą jest, że jedynaka i jego rodziców często łączy silna więź. Jedynak jest pierwszym i jedynym dzieckiem swoich rodziców, z tego powodu i rodzice, i dziecko, które nie ma rodzeństwa, poświęcają sobie dużo uwagi i czasu. Będąc w związku z jedynakiem, można się więc spodziewać od (potencjalnych) teściów częstszych telefonów, czy składanych wizyt. Dodatkowo, wraz ze starzeniem się rodziców, partner – jedynak musi częściej angażować swój czas w pomoc ojcu i matce. Wiążąc się z jedynakiem, trzeba mieć to na uwadze. Z drugiej jednak strony, taki model rodziny, w którym rodzice budują silną relację z dzieckiem, może przełożyć się na to, jakim rodzicem stanie się ono w przyszłości – może pójść w ślady swoich rodziców, angażując się w wychowanie potomstwa i budując z nim silną więź. To duży plus!

Jedynacy to samotnicy

Cóż, jedynacy pozbawieni obecności rodzeństwa, nieraz są skazani tylko na swoje towarzystwo. Jak przekłada się to na dorosłe życie? Dojrzały jedynak dobrze czuje się sam ze sobą, nie nudzi się, gdy jest sam, wie, jak zorganizować sobie czas, gdyż przez lata nabrał praktyki. Z jednej strony może potrzebować chwil samotności, z drugiej jednak, jeśli zajdzie taka potrzeba, zawsze będzie potrafił zorganizować czas sobie czy wam – jest kreatywny.

Jedynacy są poważni i nudni

Ten „zarzut” można od razu obalić. Sposób bycia danej osoby zależy przede wszystkim od charakteru, nie od liczby rodzeństwa, z którym się wychowywano. Z uwagi na to, że jedynak w czasach dzieciństwa częściej za towarzysza zabaw miał osobę dorosłą, może wydawać się poważny i opanowany – z takich wzorców bowiem czerpał. Bycie jedynakiem nie czyni go natomiast automatycznie poważną bądź nudną osobą. Prawdą jest natomiast to, iż jedynacy często szybciej dojrzewają.

Jak się więc okazuje, powszechnie znane, negatywne opinie na temat osób wychowujących się w dzieciństwie bez rodzeństwa, można włożyć między tak zwane bajki. Mało tego, niektórzy psycholodzy twierdzą, że partner – jedynak, może mieć wiele plusów: „kocha naprawdę, będzie się starać, kiedy pojawią się dzieci, będzie z nimi bardzo blisko związany”. Związek z jedynakiem może być piękny!*

Źródła

*http://www.polskieradio.pl/7/163/Artykul/1136533,Psycholog-obala-stereotyp-jedynaka-W-doroslym-zyciu-sa-bardziej-samodzielni

O autorze: Kasia Hirt Zobacz więcej artykułów autorstwa Kasia Hirt